Oskar Anweiler

---

Życiorys

Oskar Anweiler przyszedł na świat w niemieckiej rodzinie, która osiedliła się w Rawiczu. Swoją edukację rozpoczął w gimnazjum w Lesznie, a następnie kontynuował ją w liceum w Hamburgu. Po ukończeniu liceum, podjął studia na uniwersytecie w Hamburgu, gdzie specjalizował się w takich dziedzinach jak historia, germanistyka, filozofia oraz pedagogika. W 1954 roku obronił doktorat, a w 1963 roku uzyskał habilitację.

Od 1963 roku Oskar Anweiler pracuje jako profesor na Wyższej Szkole Pedagogicznej w Lüneburgu, a od roku 1964 jest profesorem na Ruhr-Universität Bochum. Na tym uniwersytecie zapoczątkował rozwój ośrodka porównawczych badań oświatowych, tworząc Katedrę Pedagogiki Porównawczej oraz Zakład Badań Porównawczych w Dziedzinie Kształcenia, którym kierował od 1972 do 1992 roku. W ciągu swojej kariery naukowej pełnił także funkcję dziekana Wydziału Filozofii, Pedagogiki i Psychologii, obejmując to stanowisko przez dwie kadencje, w latach 1966–1967 oraz 1975–1976.

W latach 1973–1977 Anweiler był wiceprzewodniczącym Comparative Education Society in Europe, a od 1980 roku przewodniczył International Committee for Soviet and East European Studies. Jako uznany wykładowca prowadził zajęcia na uniwersytetach w Nowej Zelandii, Kanadzie i Szanghaju, a także współorganizował polsko-niemieckie seminaria poświęcone społecznym podstawom edukacji.

W 1997 roku został uhonorowany tytułem członka zagranicznego Polskiej Akademii Nauk. W okresie od 1964 do 1995 roku był współredaktorem serii wydawniczej Erziehungswissenschaftliche Veröffentlichungen des Osteuropa-Instituts an der Freien Universität Berlin, a od 1965 roku pełni rolę jednego z redaktorów niemieckiego czasopisma pedagogicznego Bildung und Erziehung.

W roku 2000 Anweiler otrzymał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu w Lipsku, a później także Uniwersytetu w Wiedniu. Najnowszym wyróżnieniem, które otrzymał, był tytuł doktora honoris causa przyznany przez Uniwersytet Warszawski dnia 27 czerwca 2007 roku.

Działalność naukowa

Oskar Anweiler specjalizuje się w badaniach pedagogicznych oraz rozwijaniu systemów edukacyjnych w Europie. Jego zainteresowania koncentrują się głównie na odpowiednich zagadnieniach związanych z krajami Europy Środkowej i Wschodniej, a w szczególności na systemie oświaty w Polsce. Zajmuje się także teorią badań porównawczych oraz metodologicznych podstaw komparatystyki pedagogicznej.

W zakresie rozwoju niemieckiej nauki o wychowaniu, jego aktywność obejmowała szeroką współpracę z różnymi instytucjami. Współpracował z Niemieckim Instytutem Międzynarodowych Badań Pedagogicznych, znajdującym się we Frankfurcie nad Menem, w latach 1982-1998, a także z Instytutem Spraw Społecznych i Naukowych w Erlangen w latach 1982-1992. Od 1988 do 1992 roku był zaangażowany w Niemieckie Towarzystwo Naukowe w Zakresie Pedagogiki i Badań Oświatowych, a w latach 1968-1972 pełnił funkcję członka zarządu Niemieckiego Towarzystwa Pedagogicznego. Dodatkowo, w latach 1982-1988, zasiadał w Dyrekcji Naukowej Niemieckiego Instytutu Wschodnich i Międzynarodowych Studiów w Kolonii.

Oskar Anweiler ma na swoim koncie ponad 200 publikacji oraz znaczący wkład w rozwój akademicki, jako że wypromował 17 doktorów.

Najważniejsze prace

Oto zestawienie kluczowych prac Oskara Anweilera, które stanowią ważny wkład w dziedzinę pedagogiki i historii edukacji:

• Die Arbeiterselbstverwaltung in Polen, 1958,
• Geschichte der Schule und Pädagogik in Russland vom Ende des Zarenreiches bis zum Beginn der Stalin-Ära, 1964, 2 wyd. 1978,
• Totalitare Erziehung, 1964,
• Die Sowietipadagogik in der Welt von heute, 1968,
• Bildungsreformen in Osteuropa, 1969,
• Bildungssysteme in Europa, 1971, 4 wyd. 1996,
• Bildung und Erziehung in Osteuropa im 20. Jahrhundert, 1982,
• Das Schulsystem der DDR, 1987,
• Wissenschaftliches Interesse und politische Verantwortung, 1990,
• Polnische und deutsche Pädagogen in Deutschland. Vom Neubeginn 1945 bis zu den europäischen Beziehungen der Gegenwart, 1997,
• Bilanz und Perspektiven der deutsch-polnischen Kooperation in Erziehungswissenschaft und Bildungsforschung, 1999.

Owy zbiór prac odzwierciedla wszechstronność badań oraz zaangażowanie autora w rozwój edukacji i współpracy między Polską a Niemcami.

---

Oceń: Oskar Anweiler

---