Marcus Brann, urodzony 9 lipca 1849 roku w Rawiczu, a zmarły 26 września 1920 roku we Wrocławiu, to postać o wyjątkowym znaczeniu w historii kultury niemieckiej oraz judaistycznej. Był nie tylko historykiem, ale również rabinem, co nadało jego życiu oraz karierze wyjątkowy wymiar. Ojcem Marcusa był rabin Salomon Brann, co z pewnością wpłynęło na jego wybory życiowe oraz naukowe.
Brann ukończył Uniwersytet Wrocławski w 1873 roku, w tym samym czasie zdobywając tytuł doktora. Dwa lata później, w 1875 roku, osiągnął również stopień na Żydowskim Seminarium Teologicznym we Wrocławiu. Po zakończeniu nauki przez jakiś czas pełnił funkcję zastępcy rabina Manuela Joëla w nowej synagodze w Wrocławiu.
W trakcie swojej kariery pracował w różnych szkołach, aby ostatecznie w 1885 roku objąć stanowisko rabina w Pszczynie. Zatrudniony tam, pełnił swoje obowiązki aż do 1891 roku, kiedy to został wykładowcą w Żydowskim Seminarium Teologicznym we Wrocławiu. Jego wykłady obejmowały egzegezę Biblii oraz historię Żydów, a także zajmował się prowadzeniem biblioteki seminaryjnej oraz był rabinem tej instytucji edukacyjnej.
Po zakończeniu życia, Marcus Brann został pochowany na Starym Cmentarzu Żydowskim we Wrocławiu, gdzie jego wkład w rozwój kultury i nauki z pewnością pozostaje w pamięci społeczności. Jego historia i dokonania są nieodłączną częścią dziedzictwa żydowskiego we Wrocławiu.
Przypisy
- Łagiewski 1997, s. 63, 64, 70.
- Łagiewski 1997, s. 63, 64.
- a b Brann w: Encyklopedia żydowska.
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
August Wagener | Włodzimierz Krzyżosiak | Walerian Sobisiak | Arthur Ruppin | Wojciech Okrasiński | Oskar AnweilerOceń: Marcus Brann