Zbór ewangelicko-augsburski w Rawiczu

Rawicz, obok Leszna i Wschowy, stanowił jeden z najważniejszych ośrodków protestantyzmu w Wielkopolsce. Powstanie tego ośrodka ma swoje korzenie w dużej migracji uchodźców religijnych ze Śląska, która miała miejsce w trakcie wojny trzydziestoletniej. Założyciel miasta, Adam Olbracht Przyjemski, przyznał ludności przywilej swobodnego wyznawania konfesji augsburskiej, a także zlecił przeniesienie do Rawicza parafii luterańskiej z Miejskiej Górki, co miało miejsce przy lokacji miasta w 1638 roku.

Już 27 maja 1639 roku miał miejsce ceremoniał poświęcenia fachwerkowego kościoła Świętej Trójcy, którego pierwszym pastorem został Wincenty Stephani, znany również jako Kron. Ks. Stephani dążył do osiedlenia w mieście jak największej grupy Ślązaków wyznania luterańskiego. Nieco później, w latach 70. XVII wieku, pojawiła się pierwsza świątynia katolicka – kościół klasztorny reformatów. W Rawiczu mieszkała również społeczność żydowska. Kościół ewangelicki przeszedł większą rozbudowę w latach 80. tego samego stulecia.

W historii Rawicza, w 1708 roku, miasto oraz kościół zostały zniszczone przez wojska rosyjskie. Drewniana świątynia, stawiająca wiele trudności w odbudowie z powodu biskupów poznańskich, została odrestaurowana dopiero w latach 1724-1725. Od 1768 roku, w czasach prawnej tolerancji, parafie w Sarnowie i Miejskiej Górce zaczęły działać jako niezależne. Niestety, kolejny pożar nawiedził kościół oraz miasto 29 kwietnia 1801 roku. W odpowiedzi na zniszczenia, zbudowano murowany kościół w stylu klasycystycznym, którego projekt został dostarczony przez znanego architekta Carla Gottharda Langhansa.

Kamień węgielny pod nową budowlę położono 12 kwietnia 1803 roku, a konsekracja miała miejsce 21 grudnia 1808 roku, pomimo że prace wykończeniowe trwały aż do lat 20. XIX stulecia. Nieco później wzniesiono także dwie plebanie oraz w 1834 roku budynek szkoły. Na przełomie XIX i XX wieku, parafia obejmowała około 8500 członków zamieszkujących miasto i jego okolice. Kościół Świętej Trójcy spłonął ponownie w 1915 roku, lecz udało się go odbudować do 1917 roku, w nieco zmienionej formie. W Rawiczu, od 1891 roku, działały diakonise przybyłe z Poznania.

W okresie II Rzeczypospolitej, Polacy-ewangelicy z Rawicza przynależeli do polskiego zboru w Lesznie. Dodatkowo, w latach 30. XX wieku, w zakrystii kościała kilkakrotnie odbywały się nabożeństwa w języku polskim, które prowadził ks. kapelan Karol Świtalski z Poznania.

Po 1945 roku, kościół Świętej Trójcy został przejęty przez katolików i obecnie nosi wezwanie św. Andrzeja Boboli. W wyniku tych zmian, ewangelicy musieli daleko jeździć na nabożeństwa do Leszna lub brać udział w nabożeństwach domowych organizowanych w prywatnych mieszkaniach. Dopiero w 2001 roku, z oficjalnym erygowaniem filiału, nawiązała się współpraca z parafią w Lesznie, która miała miejsce 26 maja. Z kolei pierwsze nabożeństwo w odzyskanej poewangelickiej nieruchomości odprawiono 22 maja 2005 roku.