Zakład Karny w Rawiczu to instytucja zajmująca się odbywaniem kar pozbawienia wolności, która jest przeznaczona dla dorosłych skazanych. Ten typ zamknięty zakładu karnego w Rawiczu oferuje pomoc i rehabilitację dla osób, które po raz pierwszy zostały skazane.
W jego strukturze znajdują się różne oddziały, które są dostosowane do potrzeb skazanych:
- areszt śledczy dla mężczyzn,
- oddział terapeutyczny dla skazanych z niepsychotycznymi zaburzeniami psychicznymi oraz dla osób z upośledzeniem umysłowym i dla skazanych, którzy popełnili przestępstwa związane z zaburzeniami preferencji seksualnych,
- oddział terapeutyczny z przeznaczeniem dla skazanych uzależnionych od substancji odurzających i psychotropowych.
Każdy z tych oddziałów ma na celu zapewnienie odpowiednich warunków dla resocjalizacji skazanych i ich reintegracji w społeczeństwie po odbyciu kary.
Historia
Zakład Karny w Rawiczu, jako istotna jednostka w systemie penitencjarnym, został ustanowiony w 1819 roku. Jego powstanie związane było z decyzją władz pruskich, biorąc pod uwagę, że miasto leżało w obrębie zaboru pruskiego. W miejsce zlikwidowanego klasztoru Franciszkanów Braci Mniejszych zbudowano nową placówkę. W czasach zaborów jednostka ta funkcjonowała w ramach pruskiego systemu więziennego.
Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę, zakład w Rawiczu nadal pełnił swoją rolę, lecz już w nowym kontekście jako polska placówka penitencjarna. W okresie międzywojennym Rawicz uzyskał złą sławę jako miejsce surowe i represyjne, a jego działalność związana była z ciężkimi warunkami osadzenia.
Podczas okupacji niemieckiej w latach 1939–1945, więzienie zaczęło służyć władzom okupacyjnym. Było to tzw. „wieżenie ciężkie” (Zuchthaus), które miało na celu osadzanie mężczyzn skazanych na długoterminowe kary oraz kary obozów karnych. W tym czasie jednostka przyjmowała więźniów z okręgów Wyższego Sądu Krajowego w Poznaniu oraz ośmiu sądów krajowych w Kraju Warty, takich jak Poznań, Gniezno, Inowrocław, Kalisz, Leszno, Łódź, Ostrów Wielkopolski oraz Włocławek, a także z 72 sądów obwodowych. Dodatkowo, do obozu trafiali również skazani z 21 sądów krajowych III Rzeszy.
Więźniowie przetrzymywani w tej placówce w dużej mierze byli przeznaczeni do dalszego umieszczenia w obozach koncentracyjnych, co tylko utwierdzało Rawicz w jego mrocznej reputacji.
Po zakończeniu II wojny światowej, zakład karny w Rawiczu przeszedł pod kontrolę władz Polski Ludowej. W tym czasie w tej jednostce osadzani byli liczni działacze podziemia niepodległościowego, w tym żołnierze Armii Krajowej. Taka sytuacja obowiązywała aż do roku 1956, kiedy to w wyniku ogłoszonej amnestii, w Rawiczu zwolniono więźniów politycznych.
Więzieni
Temat ten dotyczący więzienia w Rawiczu jest głęboko związany z osobami, które zostały tam umieszczone. W kontekście tego zakładu karnego, więźniowie odgrywają kluczową rolę w zrozumieniu funkcjonowania tego miejsca.
W szczególności można mówić o różnych aspektach życia więziennego, które dotyczą zarówno programów resocjalizacyjnych, jak i rywalizacji wewnętrznej czy relacji z personelem.
Przypisy
- Obwieszczenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 07.02.2020 r. w sprawie wykazu jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Sprawiedliwości lub przez niego nadzorowanych (M.P. z 2020 r. poz. 241).
- Obozy hitlerowskie na ziemiach polskich 1939–1945. Informator encyklopedyczny. W-wa 1979, s. 423, 424.
Pozostałe obiekty w kategorii "Inne obiekty":
Parafia św. Andrzeja Apostoła w Rawiczu-Sarnowej | Planty (Rawicz) | Osiedle Sierakowo | Muzeum Ziemi Rawickiej w Rawiczu | Zbór ewangelicko-augsburski w Rawiczu | Dwór w Sarnowej | Ratusz w Rawiczu | Stadion im. Floriana Kapały w RawiczuOceń: Zakład Karny w Rawiczu